Αντίο ή Εις το επανιδείν

Εσύ γνωρίζεις πότε επιλέγεις το Αντίο και πότε εύχεσαι για την μελλοντική επόμενη συνάντηση ;

Αλήθεια τι σημαίνει για σένα το Αντίο και τι από την άλλη Εις το επανιδείν;

Ίσως το Αντίο να σημαίνει ένα τελευταίο αποχαιρετισμό ,ένα τέλος. Πότε και γιατί εκφράζεται ποικίλλει ανάλογα με τη συνθήκη.

Από την άλλη , εις το επανιδείν, εκφράζει την επιθυμία για μια μελλοντική συνάντηση. Τη σκέψη πως κάποια στιγμή υπάρχει η επιθυμία μιας συνάντησης.

Είναι σύνηθες λόγω συνθηκών και επιλογών , να υφίστανται αποχαιρετισμοί.

Όμως στον αποχαιρετισμό αβίαστα εκφράζεται και η επιθυμία αλλά και η ποιότητα της σχέσης.

Όταν δυσαρεστείσαι για μια αλλαγή όπου ένας εκ των δύο παύει πια να συνυπάρχει στην ίδια διαδρομή , η στενοχώρια είναι αναπόφευκτη.

Στενοχώρια γιατί πλάι σου δεν βαδίζει εκείνος όπου εμπιστεύτηκες, μοιράστηκες, οραματίστηκες, παρατήρησες.

Στενοχώρια γιατί αφήνεσαι μόνος να ταξιδεύεις σε πρώτη σκέψη.

Ευτυχώς ακολουθεί η δεύτερη, όπου

επί της ουσίας μόνος δεν είσαι.

Σε μια διαδρομή όπου ο συνταξιδιώτης σου ήταν πλάι σου και όχι πίσω σου ή εμπρός σου, αλλά πλάι σου, έμαθες από το βλέμμα του, το άγγιγμα του, αφουγκράστηκες με προσοχή τα λόγια του και η διαδρομή όσο και αν φάνταζε μεγάλη και κουραστική άλλο τόσο αξιοθαύμαστα δοσμένη ήταν.

Είναι μια διαδρομή ωστόσο

και μια διαδρομή

καταλήγει και στο τερματισμό.

Εκεί υφίσταται ένας αποχαιρετισμός ή από την άλλη ο προγραμματισμός ενός νέου ταξιδιού

Εστιάζοντας όμως στη πρώτη περίπτωση, όπου ο τερματισμός σας φέρει αντιμέτωπους με νέες ξεχωριστές διαδρομές, τότε η λέξη εις το επανιδείν είναι εκείνη που τροφοδοτεί μια επιθυμία για μια μελλοντική συνάντηση.

Αυτές οι σχέσεις, είναι που ομορφαίνουν την ζωή και πληθαίνουν τα ωραιότερα συναισθήματα.

Πρόκειται για σχέσεις, όπου ακόμη αν οι διαδρομές δεν είναι κοινές, γνωρίζεις πολύ καλά πως το βλέμμα στρέφεται πάντοτε στην αναζήτηση του δικού σου κάποτε συνταξιδιώτη.

Στου δικού σου κάποτε ανθρώπου που όλο εμπιστοσύνη σε άφησε να διανύσεις μια νέα διαδρομή με άλλο συνταξιδιώτη.

Στου δικού σου ανθρώπου, που όσο εκείνος και αν φαίνεται να ξεμακραίνει πάντοτε θα είναι για σένα ο πρώτος που χαράξατε μαζί μια μεγάλη διαδρομή και που πάντοτε θα κρυφοκοιτάζει καμαρώνοντας σε για κάθε σου βήμα

Συμπερασματικά λοιπόν, διανύοντας αυτό το καλοκαίρι, παρατηρήστε τους συνταξιδιώτες σας, εκείνους που βρίσκονται μαζί σας, εκείνους που σε άλλη διαδρομή στρέφουν το βλέμμα τους σε εσάς, αλλά και εσείς σε εκείνους και ας ξεχυθεί δάκρυ χαράς , χορός χαράς για αυτές τις δικές σας όμορφες σχέσεις, που ποτέ δεν φθίνουν, μα όλο ανθίζουν.






Comments

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *