Αγαπησα απο την πρώτη στιγμή αυτόν τον όρο του αγαπημένου μου Carl Rogers Απο το αμφιθέατρο Δ3 εως τώρα δεν εχει πάψει να φωτίζει την σκέψη μου. Αυτοπραγματωση. Να μπορείς να βρίσκεσαι ολοενα και πιο κοντά σε εκείνη την εικόνα που έχεις δημιουργήσει για σένα. Να εισαι κοντα σε εκεινον τον ευατο που έπλαθε ο…
Αγαπησα απο την πρώτη στιγμή αυτόν τον όρο του αγαπημένου μου Carl Rogers
Απο το αμφιθέατρο Δ3 εως τώρα δεν εχει πάψει να φωτίζει την σκέψη μου.
Αυτοπραγματωση.
Να μπορείς να βρίσκεσαι ολοενα και πιο κοντά σε εκείνη την εικόνα που έχεις δημιουργήσει για σένα.
Να εισαι κοντα σε εκεινον τον ευατο που έπλαθε ο παιδικός σου νους σαν μεγαλώσεις.
Εύκολο;
Αλίμονο αν ηταν εύκολο.
Εύκολο δεν ειναι, αλλα δεν ειναι και ακατόρθωτο.
Συμβαίνει και είναι απίστευτα όμορφο να συναντας ανθρώπους που βρίσκονται κοντά στην εικόνα που οι ίδιοι θέλησαν για τον ευατο τους.
Σε μια εικόνα την οποία για να αγγίξουν απαραίτητα στοιχεία ηταν η θέληση, η αναγνώριση, η τόλμη, η άρνηση, η υπεράσπιση, η πίστη.
Σε μια εικόνα στην οποία για να φθάσεις χρειάζεσαι εσένα και το βλεμμα σου στραμμένο σε εσένα, οχι σε βλέμματα άλλων.
Σε εσενα ώστε να μπορείς να διακρίνεις τα σημαντικά σου και τα ομορφα της ζωης σου με καθετί που συνεπάγεται αυτό.
Σε εσενα όπου μπορείς να χορεύεις στο ρυθμό που εσύ διαμόρφωσες
Αν μη τι άλλο, αυτοπραγματωση θα έλεγα πως ειναι και αυτό : η υπέρβαση των γνωριμων και συνηθισμένων και η κατάκτηση των νέων,
Των όμορφων νέων δικών σου δημιουργιών
Αφήστε μια απάντηση