Στην αίθουσα αυτή είδαμε το άγχος ως σύμμαχο και ως συνοδηγό στη ζωή μας!
Οι οδηγοί είμαστε εμείς.
Εμείς κατέχουμε το λόγο για την εκκίνηση τοποθετώντας το κλειδί στη μίζα.
Απο εκει και ύστερα,
το άγχος παραμένει ως συνοδηγός και σαν τις πινακίδες στο δρόμο,
μας υπενθυμίζει το λόγο της εκκίνησης μας.
μας υπενθυμίζει τη πορεία μας.
Συνήθως αγχωνομαστε για τις επιθυμίες μας.
Για ολα Εκείνα που θέλουμε,
Για ολα εκείνα τα οποια ανήσυχουμε εαν θα καταφέρουμε να ζήσουμε ή οχι…
Καταλήξαμε να συζητάμε για τα οφέλη του άγχους και πως σημασία έχει η νοηματοδοτηση.
Οταν αντιλαμβάνομαι τι επιθυμώ και γιατί,
Οταν εστιάζω την προσοχή μου σε εμένα και στις επιθυμίες μου, τότε ανεπηρέαστα αποδίδω τις ερμηνείες μου.
Συγκρατουμε τέλος τα εξής : οι σκέψεις δημιουργούν συναισθήματα και τα συναισθήματα δημιουργούν τις σκέψεις.
Ναι, αλλα αν δεν τα πάω καλα;
Σημασια εχει γιατί θέλεις να τα πας καλά…..
Ευχαριστώ για ακομη μια φορα την καθηγήτρια του φροντιστηριου Ελενα Αναστασίου,
για την πολυ τιμητική πρόκληση και συνάμα την εμπιστοσύνη της στο πρόσωπο μου
Ειμαι βέβαιη πως στην αίθουσα αυτη πλάθονται τα ομορφότερα όνειρα υπό το βλέμμα μιας έμπειρης καθηγήτριας που καθοδηγεί ως προς αυτά
Καλη επιτυχία το Μάιο και καθε φορά σε καθε ταξίδι σας
Αφήστε μια απάντηση