Πέμπτη βράδυ.
Την αφήνω με το αυτοκίνητο όπως συνηθίζουμε να κάνουμε κάθε φορά μετά την προπόνηση.
Έλα να σε χαιρετήσω μου λέει, σήμερα ήσουν καταπληκτική. Όπως και εσύ της απαντώ!
Είχε όμως προηγηθεί μια ημέρα όπου η θέληση μας οραματιζόταν μια κορυφή.
Πόσο καιρό την θέλαμε την κορυφή αυτή από κοινού ;
Χθες την κατακτήσαμε .
Η θέληση και η ενίσχυση συνέβαλλαν στη κατάκτηση αυτή.
Όμως δεν είναι μόνο αυτό.
Δημιουργώντας εικόνες,
πλάθοντας εμπειρίες,
υπομένοντας και καρτερώντας την συνέχεια που θα σε οδηγήσει στο τελικό προορισμό, αναλογεί να θαυμάσεις και να καμαρώσεις αυτές τις ικανότητες από τις οποίες διέπεται καθένας από εμάς.
Χάριν αυτών των ικανοτήτων βρίσκεσαι και εσύ εκεί που επιθυμείς πραγματικά.
Εκεί όπου η θέληση σου βροντοφωνάζει να την πας.
Η κόπωση βρίσκεσαι μέσα στην τόλμη και την γοητεία της νέας διαδρομής που χαράζεις καθημερινά. Αλίμονο αν δεν υπήρχε.
Είναι στιγμή σου και αυτή.
Είναι εκείνη η στιγμή όπου η θέληση για φροντίδα ,
θα σε φέρει ακόμη πιο κοντά σε εσένα,
ακόμη πιο κοντά στα όνειρα σου.
Μόνο που θα σε αντικρίζει ξεκούραστο τώρα πια,
σε μια νέα ημέρα ,
καθόλα έτοιμος να την κατακτήσεις και να θέλεις να την αφηγηθείς την επόμενη ημέρα ως την δική σου μοναδική ιστορία.
υ.σ Και όταν το παρόν είναι εμπλουτισμένο με δράση και εμπειρίες , οφείλει ένα ευχαριστώ στην ξεκούραση που πρόλαβε να ονειρευτεί , να επιθυμήσει και τέλος να τολμήσει.
Αφήστε μια απάντηση