Όπου υπάρχουν

Όπου υπάρχουν εκείνες , υπάρχω και εγώ.

Όπου υπάρχουν οι επιθυμίες ζω και εγώ.

Μέσω των επιθυμιών ο ευατός μας δρομολογεί την πορεία του, μέσω αυτών ζει.

Θυμήσου τότε….

Τότε στα παιδικά σου χρόνια, όπου σε ρωτούσαν όλοι τι θέλεις να κάνεις όταν μεγαλώσεις;

Ήταν η στιγμή που τα όνειρα έως και τα πιο τολμηρά καταλάμβαναν χώρο. Ήταν τότε που το βλέμμα σου έλαμπε από δύναμη και συνάμα το οπτικό σου πεδίο ανοιγόταν τόσο πολύ όπου ήταν αδύνατον να βρεθεί οποιοδήποτε εμπόδιο ώστε να το περιορίσει.

Τότε ήσουν εσύ και τα όνειρα σου.

Μόνο που ξεφεύγει μια αλήθεια μεγαλώνοντας.

Τώρα τι θα ήθελες να κάνεις ;

Πως θα ήθελες να συνεχίσεις ;

Τι άλλο επιθυμείς ;

Όχι . Η αποφοίτηση από το σχολείο, αργότερα από το Πανεπιστήμιο, μετέπειτα από ένα τίτλο μεταπτυχιακού ή την απόκτηση διδακτορικού διπλώματος, δεν προϋποθέτει, πως τα όνειρα ή οι επιθυμίες τελείωσαν εκεί. Δεν σηματοδοτεί η ολοκλήρωση ενός κύκλου και την παραμονή μας σε αυτό.

Ίσα ίσα είναι η αρχή να αγγίξουμε ξανά το διαβήτη και να χαράξουμε μια νέα διαδρομή, σε ένα νέο λευκό χαρτί , σε μέγεθος αντάξιο της δύναμης που εμείς θέλουμε να καταβάλλουμε ώστε να το χαρούμε , να το απολαύσουμε .

Άλλωστε , ακόμη και οι εποχές αλλάζουν με τα χρόνια.

Οι επιθυμίες γιατί να σταματούν να ανθίζουν μετά τα 18, τα 22, τα 25,τα 30 , τα 40 κοκ ;