Μου είχε πει κάποτε : O απολογισμός θα γίνει όταν τελειώσει η βροχή, οπότε μην βιάζεις τον απολογισμό.
Και εάν τελικά η βροχή σε πλημμυρίζει με γνώση , τότε θα θέλεις ακόμη να κάνεις τον απολογισμό;
ή θα επιζητάς ξανά τη βροχή ;
Η απάντηση είναι πως θα επιζητάς ως και τις ψιχάλες.
Γιατί να βιάσεις τον απολογισμό όταν μοιράζεσαι την βροχή με εκείνη , με εκείνον που μοιράζεστε την ίδια ομπρέλα, που αφήνετε την ίδια ομπρέλα για να αφεθείτε στις κρύες σταγόνες της βροχής που θα ρέουν στα πρόσωπα σας ;
Γιατί να βιάσεις κάθε απολογισμό όταν από αυτόν μαθαίνεις ;
Γιατί να βιαστείς να φθάσεις στον τερματικό σταθμό όταν η ίδια η πορεία σου έχει τόσο τις υπέροχες και ηλιόλουστες ημέρες, όσο και εκείνες που σε θέλουν σε ένα σαλόνι παρέα με εκείνους που μπορούν να αφουγκράζονται ως και την ανησυχία στη σιωπή σου , πάντοτε υπό τον ήχο της βροχής (;)
Μην βιάζεις τον απολογισμό.
Ο απολογισμός γνώση θα φέρει, αλήθεια και αξίες θα αναδείξει.
Απήλαυσε το ταξίδι σε οποια διάσταση και αν βρίσκεσαι( φιλική, ερωτική, επαγγελματική) και ανάδειξε τα ωραιότερα κρυφά σου σημεία
Γιατί η διαδρομή οδηγεί στην αλήθεια και η αλήθεια σου πηγάζει από όλα όσα θέλεις να είσαι : Και όπως είπε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο επίσης, ας θυμόμαστε , πόσο σκηνοθέτες της ζωής μας είμαστε ;
Αφήστε μια απάντηση